LOGOPEDIA W NASZYM PRZEDSZKOLU

LOGOPEDIA CZYLI …

„Chodzi mi o to, aby język giętki… Powiedział wszystko, co pomyśli głowa”

Juliusz Słowacki

Przesiewowe badania mowy

Każde dziecko uczęszczające do naszego przedszkola jest poddane przesiewowemu badaniu mowy, które jest przeprowadzane przez logopedę we wrześniu br.
Rodzice wyrażają pisemnie zgodę na poddanie dziecka badaniu lub zaznaczają brak zgody.

Podczas badania mowy logopeda dokonuje oceny m.in.:

• sprawności narządów artykulacyjnych (języka, warg, podniebienia),
• czynności fizjologicznych (odgryzania, żucia, połykania).
• innych cech mówienia, m.in. rozumienia poleceń, tempa mówienia, fonacji, zakresu słownictwa, badanie artykulacji oraz komunikatywności mowy.

Badania mowy zostają zakończone pod koniec września, najpóźniej na początku października br.

Po przeprowadzonych badaniach mowy logopeda przekazuje pisemnie informacje do Rodziców dzieci, którzy są zakwalifikowani na zajęcia logopedyczne. Rodzice pisemnie wyrażają zgodę na udział dziecka w zajęciach logopedycznych prowadzonych w przedszkolu.

 

 Zajęcia logopedyczne – terapia logopedyczna

Zajęcia logopedyczne w przedszkolu prowadzone są w formie;

• terapii indywidualnej (praca z jednym dzieckiem w uzasadnionych sytuacjach);
• terapii grupowej (praca z grupą 2-3 dzieci).

Rodzice dzieci zakwalifikowanych na zajęcia logopedyczne zostaną pisemnie poinformowani o terminie rozpoczęcia zajęć i zasadach zajęć logopedycznych

 

Grupowe zajęcia logopedyczne – Zabawy logopedyczne z Panem Języczkiem

Oprócz terapii logopedycznej są prowadzone w ramach profilaktyki logopedycznej grupowe zajęcia logopedyczne dla wszystkich dzieci przedszkolnych.
Zajęcia logopedyczne  grupowe odbywają się codziennie.

Podczas zajęciach prowadzone są ćwiczenia, które mają na celu:

• usprawnianie motoryki aparatu artykulacyjnego (m.in. języka, warg, żuchwy, podniebienia),
• kształtowanie prawidłowego toru oddechowego, wydłużanie fazy wydechowej,
• kształtowanie prawidłowych czynności fizjologicznych w obrębie aparatu mowy (tj. połykanie, żucie, odgryzanie),
• rozwijanie słuchu fizjologicznego i fonematycznego,
• wzbogacanie słownictwa, rozwijanie mowy opowieściowej,
• rozwijanie umiejętności budowania dłuższych wypowiedzi,
• rozwijanie umiejętności rozumienia wypowiedzi słownych,
• uzyskanie prawidłowej artykulacji poszczególnych głosek.

Każde dziecko uczęszczające na zajęcia logopedyczne ma założony zeszyt, do którego wklejane są lub zapisywane ćwiczenia i propozycje zabaw do pracy w domu. Kontynuowanie ćwiczeń w domu w formie zabawy przyspieszy efekty pracy.
Dodatkowo dzieci 3-letnie uczestniczą w zajęciach ortofonicznych, które mają charakter profilaktyczny.

 Aby zoptymalizować efekty oddziaływań logopedycznych ważna jest współpraca na linii rodzic-logopeda, jak również systematyczna praca z dzieckiem w domu.

Ważne jest, aby dziecko utrwalało prawidłową artykulację nie tylko podczas zajęć z logopedą, (ponieważ jest to zbyt mało), ale co ważne, by kontynuowało ćwiczenia w domu, podczas codziennych kilkuminutowych zabaw.

Rodzicu, jeżeli jesteś gotów poświecić swojemu dziecku kilka minut dziennie na ćwiczenia logopedyczne proszę Cię abyś:
* założył  zeszyt do ćwiczeń logopedycznych,
* wklejał razem z dzieckiem „zadania” przyniesione od logopedy,
* nagradzał (ustnie) dziecko nawet za minimalne postępy,
* często powracał do ćwiczeń,
* bądź kreatywny zachęcając dziecko do ćwiczeń

Logopedię w przedszkolu prowadzi neurologopeda Alina Woźny

 

RODZICE!
TO WARTO WIEDZIEĆ!

ROZWÓJ MOWY

Etapy rozwoju mowy
– od pierwszego krzyku do swobodnego dialogu

          Pracując w przedszkolu zaobserwowałam, że z roku na rok przybywa coraz więcej dzieci z wadami wymowy. Dlatego warto, aby rodzice wiedzieli jak przebiega prawidłowy rozwój mowy dziecka w wieku przedszkolnym. 

          Rozwój mowy odbywa się etapami, które mają swój charakterystyczny czas pojawiania się. Zdrowe, słyszące i prawidłowo rozwijające się dziecko przyswaja sobie mowę w ciągu pierwszych 5-6 lat.

          Pierwszym sposobem kontaktowania się dziecka z dorosłymi jest krzyk, za pomocą którego dziecko sygnalizuje: głód, ból, mokro, zimno.

         Około 2-4 miesiąca życia pojawia się nowa forma komunikacji – głużenie. Jest to nieświadoma zabawa narządami głosowo – artykulacyjnymi polegająca na wydawaniu specyficznych dźwięków: gli, tli, ebw, bwe.

           Około 6-7 miesiąca życia dziecko zaczyna gaworzyć tzn. w sposób zamierzony, świadomy powtarzać dźwięki, które wcześniej wydało przypadkowo lub dźwięki zasłyszane z otoczenia (powtarza całe zespoły sylab np. ba ba ba , ta ta ta, które nie mają jednak żadnego określonego znaczenia).

          Około 7-8 miesiąca dziecko reaguje aktywnie na mowę. Poznaje przedmioty i zaczyna kojarzyć nazwę z przedmiotem. Poprawnie wymawia samogłoski, tj: a, e, i, oraz spółgłoski – m, b, n, d, t.

           Końcem 1 roku życia pojawiają się pierwsze słowa wypowiadane ze zrozumieniem i są to najczęściej: nazwy osób (mama, tata, baba, dzidzi), żądanie dania czegoś (da, dać), wyrażenie sprzeciwu (ne, nie). Roczne dziecko wypowiada ze zrozumieniem od 3 do 5 wyrazów, natomiast bardzo dużo rozumie. Potrafi spełnić proste polecenia. Zna swoje imię, pokazuje części ciała.

           W 2 roku życia rozwój mowy postępuje bardzo szybko. Liczba wypowiadanych znaczących słów wzrasta gwałtownie. Pod koniec 2 roku życia dziecko wypowiada kilkadziesiąt poprawnie wyartykułowanych wyrazów i niezliczoną liczbę słów zastępczych. Dziecko w tym okresie zna około 300 słów. W tym czasie występuje także dźwiękonaśladownictwo. Z powodu braku umiejętności wypowiadania odpowiednich głosek dziecko naśladuje dźwięki wydawane przez interesujące obiekty.

           Dwulatek zaczyna budować pierwsze proste zdania. Jest to pierwsze czynnościowe zastosowanie reguł gramatycznych. Stąd czas między 2 i 3 rokiem życia w procesie kształtowania się mowy dziecka nazywa się okresem zdania.

           Trzyletnie dziecko powinno wypowiadać zdania dłuższe, złożone z 4 – 5 słów. Dziecko w tym wieku mówi chętnie i dużo. W zasobie wypowiadanych przez trzylatka dźwięków powinny znaleźć się: samogłoski -a, o, e, y, i, ą ,ę, oraz spółgłoski – p, b, m, f, w, t, d, n, ń, l, ś, ż, ć, dź, k,g, h, j, ł. Głoski: s, z, c, dz, wymawiane są w formie zmiękczonej, a „r” artykułowane jest w postaci „l” lub jeszcze „j”. Brak jest wyraźnych końcówek w wyrazach.

           Dziecko 4-letnie wykazuje ogromną chęć porozumiewania się, zadaje bardzo dużo pytań. Rozumie i wykonuje polecenia , także i te, które zawierają wyrażenia przyimkowe, z przyimkami: na, pod, do, w, przed, za, obok, itp. Potrafi mówić o przeszłości i o przyszłości. Jego wymowa staje się dokładniejsza. Pojawiają się głoski: s, z, c, dz, i początki wibracji języka, stanowiącej przygotowanie do artykulacji głoski „r”.

          Wypowiedzi dziecka 5-letniego przyjmują formę wielozdaniową. Dziecko chętnie opowiada o przebiegu jakiegoś zdarzenia, relacjonuje obejrzany film. Doskonali się wymowa: pojawiają się głoski – r, sz, rz, cz, dż. Zanikają nieprawidłowości gramatyczne.

           Dzieci w klasach „0” powinny wymawiać prawidłowo wszystkie głoski i poprawnie budować zdania z punktu widzenia logiki, gramatyki i składni. Odstępstwa od opisanego schematu mogą być liczne i różnorakie. Jednakże opóźnienia w pojawianiu się poszczególnych stadiów rozwoju mowy nie powinny przekraczać 6 miesięcy.

           Jeżeli rodzice zauważą u dziecka niepokojące odstępstwa od prawidłowości w rozwoju mowy, warto skonsultować się z logopedą. Należy pamiętać, że im wcześniej podejmie się oddziaływanie logopedyczne, tym szybciej wada wymowy zostanie wyeliminowana.

 

 

PAMIĘTAJMY!

XII PRZYKAZAŃ LOGOPEDYCZNYCH:

1. Przyszłe mamusie powinny ograniczyć do minimum stosowanie leków przeciwbólowych, a także unikać kontaktu z zakaźnie chorymi.

2. Do dziecka należy mówić wolno i wyraźnie. Nie stosujemy uproszczeń.

3. Dziecko powinno reagować na aktywność uczuciową i słowną otoczenia.

4. Dziecko powinno mieć swobodę w reagowaniu na aktywność otoczenia. 

5. W przypadku nieprawidłowej budowy narządów mownych u dziecka powinniśmy udać się  do lekarza specjalisty.

6. Do 7. roku życia pozwólmy dziecku używać, jeśli ma do tego ochotę, lewej ręki. Nie należy dzieci zmuszać do posługiwania się prawą ręką. 

7. Dziecko powinno być przez nas z uwagą wysłuchane.

8. Nie naśladujmy mowy dzieci.

9. Obserwujmy, czy kształtowanie mowy naszego dziecka przebiega zgodnie z normą.

10. W rozwój mowy dzieci można ingerować zależnie od wieku.

11. Odpowiadajmy dziecku tak, aby pobudzić w nim chęć pogłębienia swojej wiedzy przez dalszą rozmowę.

 12. Jeśli mimo wszystko nie udało się zapobiec powstaniu zaburzeń mowy u dziecka nie należy się poddawać. Zawsze można otrzymać pomoc ze strony specjalistów! A dalej to już praca i dziecka i rodziców!